Türk Medeni Kanunu m. 162 uyarınca açılan boşanma davasında, davalı erkeğin eşine sürekli fiziksel şiddet uyguladığı sabit olmasına rağmen davanın reddedilmesi doğru bulunmamıştır. Fiziksel şiddet, hem “pek kötü muamele” hem de “onur kırıcı davranış” kapsamındadır. Bu nedenle davacı kadının davasının kabulü gerekirken reddi isabetli bulunmamış, ilk incelemede gözden kaçırılan bu husus nedeniyle karar düzeltme talebi kabul edilerek yerel mahkeme kararı bozulmuştur.
Yargıtay 2. HD. – 2016/21125 E., 2017/7988 K.
“[…] davalı erkeğin eşine sürekli fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Davalının eşine yönelik bu eylemleri pek kötü muamele ve onur kırıcı davranış oluşturur. […] mahkemenin ret gerekçesi yasal değildir. […] karar düzeltme isteğinin kabulü ile Dairemizin 28.06.2016 tarih 2015/19370 esas, 2016/12515 karar sayılı onama kararının kaldırılmasına ve yerel mahkeme hükmünün açıklanan sebeple bozulmasına karar vermek gerekmiştir.” […] “davacı kadının karar düzeltme talebinin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440-442. maddeleri uyarınca KABULÜNE […] hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA […] karar verildi.”
T.C. Yargıtay Başkanlığı – 2. Hukuk Dairesi
Esas No.: 2016/21125
Karar No.: 2017/7988
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; onanmasına dair Dairemizin 28.06.2016 gün ve 19370 – 12515 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
Davacı kadın, Türk Medeni Kanununun 162. maddesinde yer alan “pek kötü muamele” ve “onur kırıcı davranış” sebebine dayanarak boşanma davası açmış, dava reddedilmiştir.
Yapılan yapılan ve toplanan delillerden, davalı erkeğin eşine sürekli fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Davalının eşine yönelik bu eylemleri pek kötü muamele ve onur kırıcı davranış oluşturur. Bu bakımdan, mahkemenin ret gerekçesi yasal değildir. Yasanın 162. maddesinde yer alan boşanma sebebinin oluştuğu dikkate alınarak davacı kadının davasının kabulü gerekirken, reddi doğru bulunmamıştır. İlk inceleme sırasında bu hususun gözden kaçırıldığı anlaşılmakla, karar düzeltme isteğinin kabulü ile Dairemizin 28.06.2016 tarih 2015/19370 esas, 2016/12515 karar sayılı onama kararının kaldırılmasına ve yerel mahkeme hükmünün açıklanan sebeple bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeple davacı kadının karar düzeltme talebinin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440-442. maddeleri uyarınca KABULÜNE, Dairemizin 28.06.2016 tarih 2015/19370 esas. 2016/12515 karar sayılı onama kararının kaldırılmasına, hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, istek halinde karar düzeltme harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 22.06.2017 (Per.)
